De meeste mensen kennen mij als Marga Kuipers.
Op 1 februari 1983 werd ik geboren als Margaretha Adriana Jetske Maria Evers, en begon mijn levensverhaal.
Al op jonge leeftijd merkte ik dat ik anders was dan andere kinderen. Ik voelde vaak feilloos aan wat anderen nodig hadden en anticipeerde hier direct op, zonder erover na te denken. Als kind werd ik vaak omschreven als verlegen, emotioneel en gevoelig. Door alle prikkels was een goede nachtrust ontzettend belangrijk. Al vroeg had ik vage klachten waar dokters niets op vonden. Ik was vaak moe.
In 1995 verhuisden mijn ouders van Arnhem naar Rheden. Hier knapte ik op. De natuur, de rust en de nabijheid van de Posbank deden me ontzettend goed. Mijn cijfers op school gingen omhoog en ik maakte nieuwe vrienden.
Op 15-jarige leeftijd werd ik verkracht. Het is tot op de dag van vandaag nog steeds een taboe, en ook ik durfde het toen aan niemand te vertellen. Het was door mijn toenmalige vriendje. Maar nee is nog steeds nee. Jaar na jaar bouwde ik onbewust een steeds grotere muur om mij heen, wat leidde tot een onregelmatige, heftige menstruatie en allerlei andere klachten. Op latere leeftijd lag ik drie dagen per menstruatiecyclus compleet plat.
Met 17 jaar leerde ik mijn man kennen en ging ik studeren. Het helpen van anderen heeft altijd centraal gestaan in mijn leven en was één van de belangrijkste redenen om te kiezen voor de Hogere Hotelschool. In het laatste jaar specialiseerde ik mij in evenementen, waarna ik in de horeca en trouwbranche terechtkwam.
Op 8 augustus 2008 trouwde ik met mijn grote liefde, Ferry. Al snel hadden we het over huisje, boompje, beestje. Maar door de verkrachting was mijn lichaam uit balans, en zwanger worden was niet vanzelfsprekend. In de jaren die volgden, werden we door vele specialisten behandeld. In 2010 raakte ik zwanger van onze zoon Sven, en in 2011 volgde onze dochter Ryanne. Dan zou alles toch een plek gekregen moeten hebben? Niets was minder waar.
De laatste drie maanden van de zwangerschap van onze dochter waren ontzettend zwaar. Ik zat tegen zwangerschapsvergiftiging aan en moest diverse medicijnen slikken. Daarna ging ik, terwijl ik nog niet hersteld was, gewoon weer aan het werk. In de jaren die volgden deed ik van alles: officemanager, gastouder, eigen bedrijf, leidinggevende, horeca, thuiszorg. Telkens na ongeveer anderhalf jaar was ik zó moe en letterlijk op, dat ik dacht dat het door het soort werk kwam. Maar wat was nu de échte oorzaak?
In één jaar tijd verloor ik bijna mijn man, twee keer. De eerste keer door een heftig auto-ongeluk, de tweede keer door een bloedvergiftiging. Het waren signalen die ik niet langer kon negeren. Zo belde ik eens mijn moeder met de woorden: “Mama, ik kom niet sporten, want er is iets met Ferry gebeurd.” Nog geen minuut later belde Ferry dat hij inderdaad een auto-ongeluk had gehad. Een half jaar later, toen ik met de kinderen op de kermis was, voelde ik ineens dat we naar huis moesten. Bij thuiskomst zag ik dat Ferry ernstig ziek was. De huisarts vertelde ons dat als we één uur later waren gekomen, hij er niet meer zou zijn geweest. Zelf werd ik later aangereden door een auto — liever ik dan onze zoon Sven, dacht ik toen. Ik voelde het moment aankomen, reageerde instinctief, en zorgde ervoor dat mijn zoon veilig was.
Dit zijn slechts een paar voorbeelden van heftige gebeurtenissen die elkaar in korte tijd opvolgden. Ik leefde in een roes, met de automatische piloot aan. Maar alles ging door, met de kinderen op de eerste plek. Dat was immers mijn belangrijkste taak: mama zijn.
In 2014 zochten we als gezin hulp, en werden mijn ogen geopend. Zo kwam ik erachter dat ik HSP ben (Hoog Sensitief Persoon). Hier had ik nog nooit van gehoord, maar alles viel langzaam op z’n plek. Het was niet vreemd dat ik zoveel voelde, zoveel oppikte van anderen, en dat deze energieën mij uitputten. Ik verdiepte me in HSP, en samen met mijn dochter ontdekte ik dat ook zij HSP is.
Na diverse coachingstrajecten startte ik mijn eigen bedrijf als weddingplanner. Yes, eindelijk koos ik écht voor mezelf! Maar waarom bleef ik toch zo moe? De klachten hielden niet op, sommige werden zelfs erger.
En toen gebeurde op 4 juni 2019 iets dat ons gezin nooit zou vergeten. We woonden nog in Arnhem en hadden in Rheden een huis gekocht — een plek waar we ons thuis wilden voelen. Die avond trok er een tornado over ons nieuwe huis, waardoor het in één klap onbewoonbaar werd. Een onzekere tijd volgde, met iedere dag een ander scenario. Maar uiteindelijk vonden we ons thuis, in een huis dat nóg beter bij ons paste.
Dit laatste trauma heeft mijn leven veranderd. Het liet me beseffen dat er ‘aan het eind van de tunnel’ altijd weer licht is — en dat je niet langer in het donker hoeft te blijven als je ervan hebt geleerd.
Rond deze periode ging het lichamelijk niet goed met me. Mijn menstruatie was zo heftig dat de artsen adviseerden mijn baarmoeder te laten verwijderen. Door Corona werd deze operatie steeds uitgesteld. Zo ontstond er ruimte om zelf te ontdekken, te zoeken, te voelen. Ik kwam in aanraking met holisme. Wat begon als een weg naar fysieke heling, werd al snel een diepere reis naar binnen.
Ik leerde dat niet-verwerkt trauma je letterlijk ziek kan maken. Mijn maag, darmen en lever werkten niet meer optimaal. Het voelde alsof ik altijd ongesteld was. Maar door holistische behandelingen, door te luisteren naar mijn lijf en te zorgen voor pure, natuurlijke voeding, verzorging en producten, vond ik steeds meer balans. Zo besefte ik dat de operatie niet langer nodig was.
Als HSP-er ervaar ik alles intens. Maar nu weet ik wat van mij is en wat van de ander. Access Bars heeft hier enorm bij geholpen. Het bracht rust in mijn hoofd en liet energie weer stromen. Deze behandeling geef ik nu zelf met liefde door. Samen met mijn dochter volgde ik deze cursus, en sindsdien is de rust in ons gezin teruggekeerd.
Het smaakte naar meer. Zo ben ik gestart met de opleiding tot Holistisch Therapeut. Het is niet langer alleen een behandeling, maar een weg van leven, waar fysiek, emotioneel, energetisch, spiritueel én mentaal samenkomen. Zo ontstond Dazzling Margaretha. Dazzling staat voor stralend, Margaretha betekent ‘parel’ en staat symbool voor ‘durf te kiezen voor jezelf’ en ‘hou van jezelf’.
Met mijn levensverhaal wil ik laten zien dat iedereen zijn eigen reis maakt, met uitdagingen én obstakels. Het gaat niet om wat je overkomt, maar om wat je ermee doet. Leefstijl, voeding, mindset en zelfliefde zijn de sleutels tot verandering. Eerst goed voor jezelf zorgen, dan pas voor anderen.
Ik ben trots op mezelf, houd van mezelf, en dat gun ik jou ook.
Met Dazzling Margaretha help ik je te herinneren wie je werkelijk bent, zodat jij in je kracht komt te staan en weer gaat stralen.
“Be the most DAZZLING version of yourself”
Iedere weg is anders, iedere reis is uniek. Maar ik loop deze weg graag samen met jou.
Wil je meer weten over mijn werkwijze, mogelijkheden of tarieven? Klik dan hier of neem contact met me op.
Liefdevolle groet,
Marga (Margaretha) Kuipers
